چیلر (دستگاه گردش آب خنک کننده) یک اصطلاح عمومی برای دستگاهی است که دما را با گردش مایعی مانند آب یا محیط حرارتی به عنوان مایع خنک کننده که دمای آن با چرخه مبرد تنظیم می شود، کنترل می کند.
سیکل مورد استفاده در این دستگاه سیکل تبرید تراکم بخارمی باشد. در واقع چیلر ها آب گرم ( به دمای محیط داخل ساختمان ) را دریافت می کنند، آن را به شکل مایع خنک می کنند و این آب خنک به سیستم ( هواساز و فن کویل ها ) بر می گردد.
این مایع برای خنک کردن هوا یا دستگاه ها ( فن کویل ها و هواسازها ) استفاده شود.
چیلر ها به دو نوع اصلی تراکمی و جذبی تقسیم می شوند و لذا چیلر های تراکمی خود به دو نوع هوا خنک و آب خنک تقسیم می شوند.
اعضای تشکیل دهنده چیلر های جذبی عبارتند از:
اعضای تشکیل دهنده چیلر های تراکمی عبارتند از:
چیلر های جذبی به برج خنک کن نیاز دارند که متاسفانه مقدار زیادی آب مصرف می کنند ولی نسبت به چیلر های تراکمی مصرف برق کمتری دارند، در حالی که چیلر های تراکمی مصرف آب کم ولی مصرف برق زیادی دارند که معمولا با توجه به شرایط پروژه و منطقه مورد نظر نوع چیلر انتخاب می شود.
چیلر ها هم برای موارد ساختمانی و هم برای موارد صنعتی مورد استفاده قرار می گیرند.
در چیلر ها سیال سرد شده ( آب سرد ) به کمک سیستم لوله کشی به هواساز و فن کویل جهت سرمایش کل مجموعه منتقل می شود.
چیلر از سیستم تبرید مکانیکی فشرده سازی بخار استفاده می کند که از طریق دستگاهی به نام اواپراتور به سیستم آب فرآیند متصل می شود. مبرد از طریق اواپراتور، کمپرسور، کندانسور و دستگاه انبساط چیلر گردش می کند.
تصاویر بالا به ترتیب از سمت راست دیاگرام سیکل چیلر جذبی و چیلر هوا خنک تراکمی می باشد.
